نخستین بار از نانوفناوری در صنعت نساجی و پوشاک، در مرحله تکمیل منسوجات با استفاده از نانوذراتی موسوم به نانودانه‌ها (Nano beads) استفاده شد؛ که به اختصار به این فرایند نانوتکمیل(Nano finishing) اطلاق می شود. هدف از به کارگیری نانومواد در صنعت نساجی، موظف کردن منسوجات برای ایفای خصوصیات مختلف نظیر مقاومت در برابر پرتو، خصوصیات ضد میکروبی، خودتمیزشوندگی، کندسوزی، عطرآگینی و … است؛ که این فرایند در منسوجات مختلف اعم از الیاف طبیعی نظیر پنبه، پشم، ابریشم و الیاف بشرساخت نظیر پلی استر، نایلون و اکریلیک قابل انجام می باشد.
امروزه الکتروریسی به عنوان روشی برای تولید الیاف بسیار نازک شناخته می شود. پلیمرهای مصنوعی و طبیعی به صورت ساختارهای بی بافت یا باندل های (bundles) لیفی آرایش یافته با تخلخل و سطح مخصوص بالا تولید می شوند. در این مقاله مروری بر کاربردهای نانو الیاف الکتروریسی شده در پزشکی از جمله مهندسی بافت، سامانه های انتقال و رهایش دارو، پوشش های زخم، پروتزها و زیست حسگرها خواهیم داشت.
کارخانجات دسترنج رضابافت موفق شده است تا با استفاده از مستربچ‌های پایه نانو خواص آنتی باکتریال و آتش گریزی در محصولات مورد سفارش خود ایجاد نماید.
